Sen...

Canım, aşkım, bitanem, dünya güzelim, her şeyim… ne desem anlatamaz içimdekileri, keşke o iki kelime anlatabilse, “Seni Seviyorum” dediğimde sevgimi anlayabilsen…
Seni ilk gördüğümde üstünde lacivert bir elbise vardı melek gibiydin kanatlarını bırakıp yeryüzüne inmiştin sanki. Öyle kalmıştım…. O gece yatmadan önce sen geldin birden aklıma önceden hissetmediğim garip bir şekilde heyecan duydum. O günden sonra çeşitli bahanelerle yanına geldim sen benim için hayaldin ve ben hayalimle birlikte olmaktan anlatılmaz mutluluk duyuyordum. Bir gün hayal gerçek oldu, en sonunda ısrarlarıma dayanamadın artık benimleydin, benimdim dünyada senden bir tane vardı onu da ben almıştım. Bir süre çıkmamız, ilk elini tutmam, ilk masum öpücük hepsi bir rüyanın parçasıydı sanki ölümse ölüm hiç uyanmak istemediğim bir rüya. Seni tanıdıkça daha çok sevdim bir bayan bu kadar mı kibar, bu kadar mı ince, bu kadar mı tatlı olabilirdi, oluyormuş geç olsa da öğrendim ve şükrettim Allah’a. Senden önce aşka dair her şeyi yaşadığımı sanıyordum senden sonra ise boşa yaşamadığımı kendimi aşk yalanıyla kandırdığımı anladım, sen aşkı öğrettin bana. Aşk sevdiğini bir saniye aklından çıkarmamak, o yanında yokken bile o varmış gibi davranmak, gözlerinin sevdiğinden başkasına görmemesiymiş. Artık senden sonrası yok benim için, kimseyi istemiyorum artık, sadece senin gözlerine bakmak, seni öpmek, seninle el ele ölmek istiyorum. Sen yokken bile kokun geliyor, geceleri, senin yattığın yastığa sarılıyorum kokun hala üzerinde, senin giydiğin pijamalar hala sen kokuyor her giydiğimde yanımdasın sanki. Senin yattığın yer senden sonra hep boş oraya kimseyi yatırmıyorum gelecekmişin, beraber televizyon seyredeceğiz sonra senin kokunla uyuyacağım gibi geliyor. Banyoda beraber baktığımız aynaya bakamıyorum artık ben kendimi değil seni görmek istiyorum orada, sadece sen. Bazen işyerinde adın geçiyor içim titriyor, nefes alamıyorum kısa süreli de olsa sende ayrı kalmak çok zormuş anlıyorum, canım acıyor, içim burkuk, hiçbir şeye benzemiyor sensizlik, sensiz hayat bir cehennem gibi geliyor dirilip dirilip tekrar yanıyorum. Hayaldin, hala hayal gibi geliyorsun seninle her buluştuğumda son buluşmamız gibi geliyor sanki yok olup gideceksin, ondan sana devamlı sarılmak istemem ondan durmadan öpmelerim…, Senden sonra her şey değişti çocukları daha çok seviyorum artık, insanların yüzüne bakarken gülümsüyorum, daha bir sabırlıyım, daha bir içten, daha sevecen… kısaca senin özelliklerin bana da yansıyor artık senin ışığın vuruyor daha bir ışıldıyorum sanki…
Senin en çok nazını seviyorum bıktırmayan, içinde her duyguyu barındıran. Hayır deyişini bile seviyorum, hayır deyişinde evet var sanki sevgini görüyorum hayır’ın evet olduğunda… Doğruluğunu, hayata dürüstlüğünü seviyorum, kötü bile olsa içinden geçen her şeyi söylemeni… Hareketlerini, hayata tutunuşunu seviyorum hayata karşı ne çekingen ne abartılısın, harika dengeni seviyorum. Bazen kavga ediyoruz onunla ilgili kötü şeyler düşüneceğim diyorum düşünüyorum düşünüyorum aklıma en küçük bir şey gelmiyor anlıyorum ben senin her şeyini seviyorum...
Şimdi yerden kafamı kaldırmıyorum artık, senden başka bir kız görmek istemiyorum, bundan böyle ya karşımda olmalısın ya da hayalinle yaşarım. Bazen çok sıkılıyorum sensizlik tüm bedenimi sarsıyor yerimde duramıyorum, sana gelmek seni defalarca öpmek mis kokunla uyumak ve hiç uyanmamak istiyorum. Bazen o olmasa diyorum gözlerimden iki damla yaş süzülüyor toparlıyorum kendimi düşünme diyorum düşünürsen…
Tek dileğim Allah’tan sensiz kaldığım ilk gün ölmek.