Özlemedim...

        Sen gittin…

        Hiç aklıma gelmedin ilk başta, hiç özlemedim seni, başka kızlar girdi hayatıma başka bedenler…
        Bir gün yalancı aşklar bitti; kalabalıklarda yalnız kaldım, yalnızlık tenimden kemiklerime geçti oradan iliklerime ama ben seni gene hiç özlemedim.
       Günler geçti Facebook’a daha çok bakmaya başladım sayfana her baktıkça içimden bir şeyler koptu, canım acıdı haykırarak ağlamak istedim ama yine de özlemedim seni.
       Senden sonra; ne ben ne de hayatıma girenler; aradığını buldu, gittikçe yalnızlık çöktü içime, evde geçirilen daha fazla vakitler…
       Seni unutmak için kendime değişik uğraşlar buldum yemek yaptım; sen hastayken yaptığım o çorbayı ve tavuk şinitzel… Bir tane senin için yedim bir tane kendim için ama seninkini yerken boğazım düğümlendi ama ben seni hiç özlemedim.
       Sen yokken duramadım evde, deniz kenarına gittim oradan senin evine çıktım sanki sen pencereye çıkacaksın o güzel pijamalarınla, gene el sallayacaksın ve ben geçtikten sonra arayıp bir daha geç diyeceksin gibime geldi… Geçtim evinin önünden, sen yoktun camda ama içim gene kıpır kıpır.. Güldüm hayaline, ama ben seni hiç özlemedim.
       Hatırlar mısın bilmiyorum bir gün televizyon izliyorduk senle, her zamanki gibi müzik kanalları, birden o anlamsız şarkı çıktı; sende söylemeye başladın “Hadi kalk yoluna çekemem-Kendimi sana emdiremem-Bul bir kurban dişine gör-Hadi başka kapıya pis drakula…” Senden sonra sık sık dinledim o şarkıyı senin kadar kimse tatlı söylemedi hiç, ama ben yine de hiç özlemedim seni.
       İlk kez evime geldiğin günü hatırlarsın sana pijamalarımı vermiştim, o günden sonra o pijamaları defalarca yıkadım ama garip bir şekilde hala sen kokuyor… Her gece ben onları giyiyorum sol tarafım hep boş, bir gün geleceksin beraber televizyon seyredeceğiz sonra senin kokunla uyuyacağım, uyanacağım gibime geliyor ama ben seni hiç özlemiyorum.
      Seni özlemiyorum diye kendimi avuttukça daha bir özlüyorum seni; yüreğim daralıyor, içim acıyor, ölmek istiyorum ölemiyorum…

Bana hep masal anlattılar
Tüm aşkların mutlu bittiği
Peki neredeler şimdi
Bu nasıl bir çelişki

Hani göğsüme yaslanırdın
Huzur bulduğun tek yerindi
Peki nerdesin şimdi

Bu gece son kez kendimi
Bozacağım unutmak için
Yanacak elbet cayır cayır bu kalp
Seni unutmak için…

                                           (Şarkı:Bahadır TATLIÖZ-Masal)