Bir haftalık tatilim ne çabuk geçti. Yine buradayım hapishanemde, günümü doldurup sana kavuşmayı bekliyorum.burada senden uzakta bu kalabalığın içinde öylesine yalnızım ki…. Yalnızım çünkü burada beni senin gibi anlayacak bir tek kişi yok.
Canım,burada herkez benim neşeli halimi görüyor. Ama ben herkezden ayrı odama çekildiğimde, maskemi çıkartıp ağlıyor ağlıyorum. Erkekler ağlamazdı bana öyle öğretilmişti ama senden uzak olmak, o gül yüzünü görememek, pamuk ellerini tutamamak beni öylesine üzüyor ki anlatamam.
Bebişim ben senden önce aşka inanmazdım. Çünkü böyle bir duyguyu hiç yaşamamıştım. Ama sen bana aşkı öğrettin. Son bir yıldır öylesine seninle doluyum ki senden başka hiç bir kızı düşünemiyorum bile. Canım, benim kalbim tek kişilik ve o tek kişi ölene kadar sen olacaksın.(2002’de yazdığım bir mektup)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder