04 Ağustos 2010

Paslı Bir Makasla Budayıp Gittin…

Sana bir daha yazı yazmayacağım dedi delikanlı, ve ayrıldıktan sonra ona ikinci yazısını yazmaya başladı…
Hep derdin ya unutursun diye o kadar çok dedin ki bende inandım sonunda, ayrıldığımızda unuturum dedim kendi kendime…Aradan bir ay geçti içimdeki acı, sana olan özlemim küçüleceğine daha da büyüdü, anladım ki hayatımın en büyük aşkı senmişin. Hiçbir kızı senin kadar ne sevdim bebeğim ne de bir kıza böyle özlem duydum. Aslında sen sevmezsin hayatım aşkım bitanem…. kelimelerini ama ben hayatımda ilk kez bu kelimeleri bu kadar içten söylüyorum. Biliyorum artık hiçbir şey beraber olduğumuz o zamanda ki gibi olmayacak, sana dokunamayacağımı sana sarılamayacağımı o bal dudaklarını bir daha öpemeyeceğim…. bunlar acı veriyor ama bunlar gene olmasa sadece yanında olduğunu bilsem canım desem, aşkım desem her şeyimsin diyebilsem…Olmayacak biliyorum zor günümde yine yanımda olacaksın tabi şüphem yok ama hiçbir zaman benim istediğim gibi olmayacak biliyorum bebişim.
Senden sonra çok düşündüm neden olmadı neden ayrılmak istedi diye vicdan mı, sevgisizlik mi, yaptığım bir yanlış mı… Bilmiyorum cevap bulamadım. Bana hep dürüst oldun biliyorum ama bazen içindekileri söylemedin ya da eksik söyledin keşke giderken gerçekten neden gittiğini söyleseydin böyle boşluğa bırakıp gitmeseydin… Gittin ve ben ne yapacağımı bilemedim önce bir süre ruh gibi gezdim sonra çok düşündüm kendimi teselli etmeye çalıştım “yanlıştı olmaması lazımdı, bir de bıraktı gitti unut onu” dedim ama kalbe söz dinletmek ne mümkün…
Bir rüya gibiydin inci tanem, uyandım ama ben o rüyada kalmak istiyordum hiç uyanmamak, o rüyada kalmak ölmek demekse ona da razıydım… İçinde sen olan ölüm bile güzel gelir bana…
Gittin sen bana gitmek için gelmiştin
Geride yavaş yavaş eriyen
Bir kurşun bıraktın
Bıraktığın şekilden
Çok daha başkasına bürünen
Ve bir daha asla
Eskisi gibi olamayacak bir kurşun
Gerçekten
Bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı
Senden sonra gerçekten bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı hiçbir şeye gücüm kalmadı artık mutluluk silindi hayatımdan geriye sadece gözyaşı kaldı.
Bir gün beni nasıl paslı bir makasla
Nasıl derinden
Budayıp gittiğini fark ettim
Yeni bir filiz veremeyecek kadar derindi
Kesip attıkların
Sensizlikle oluşmuş hastalığıma
Senin bile çare olamayacağını
Benim için
Artık çok gecikildiğini anladım…